1 نوع بازی: جمعی، آرام و آهسته 2. تعداد بازیکنان: دو نفر هم وزن و قد 3. سن بازیکنان: از 7 تا 13 سال 6. هدف بازی: کمی تفریح در حالی که و توسعه مهارت های حرکتی 7. شرح بازی: دو بازیکن پشت به هم می ایستند و دست ها را قفل می کنند. وقتی یکی از آنها به سمت زمین خم می شود. در نتیجه بازیکن دوم در حالت خواب پشت سر او قرار می گیرد، به طوری که پاهایش در هوا آویزان می شود. سپس کسی که سرش رو به زمین است از پشت سر که به آسمان نگاه می کند می پرسد: خورشید و ماه چه رنگی هستند؟ و او پاسخ می دهد: قرمز و سفید دو رنگ. فرد زیر دوباره می پرسد: “کی گفته؟” بالایی می گوید: آلاله. بازی به همین ترتیب ادامه دارد. اما این بار فرد خمیده می ایستد و نفر دوم خم می شود و همان شعر را با یکدیگر رد و بدل می کنند. شعر فوق را بچه های تهرانی می خوانند; اما در آذربایجان این بازی “ده یا نه؟” اسمش هست یعنی چه چیزی در آسمان است؟ و به جای شعر قبلی این شعر را می خوانند: ده بار می روم یا نه؟ در آسمان چه خبر است؟(مروارید از بهشت)نه پرده (روی زمین چیست؟) پارمینجیقی. (مروارید زمینی). نه؟ (اسم شما چیست؟) کرخانا. (کارخانه؟) گوتی مانی میندیرداما. (پس مرا به صفحه نمایش برگردان.) در کرمانشاه نیز به زبان کردی محلی شعر می خوانند: نافع رافع، پشت رقه. (نان خشک پشتم خشک است). (2) جوجه (من رنگ زرد، من رنگ زرد). امشو دیدیم شبیه دیدیم. (امشب شب، شب مهتاب) سوردوتیه کی خسروه. (عروسی دختر کی خسروه) توضیحات: (1): خورشید چه رنگی است، یکی از قدیمی ترین بازی های ایران; اما شعر و نام بازی در مناطق مختلف ایران متفاوت است.(2): چغچغا گیاه زرد رنگی است که در دشت ماهیدشت کرمانشاه می روید و برای رنگرزی پشم از آن استفاده می شود. وقتی خشک می شود خش خش می کند و به همین دلیل به آن چیچارون می گویند.بازی محلی آفتاب مهتاب چه رنگه
1 نوع بازی: جمعی، آرام و آهسته 2. تعداد بازیکنان: دو نفر هم وزن و قد 3. سن بازیکنان: از 7 تا 13 سال 6. هدف بازی: کمی تفریح در حالی که و توسعه مهارت های حرکتی 7. شرح بازی: دو بازیکن پشت به هم می ایستند و دست ها را قفل می کنند. وقتی یکی از آنها به سمت زمین خم می شود. در نتیجه بازیکن دوم در حالت خواب پشت سر او قرار می گیرد، به طوری که پاهایش در هوا آویزان می شود. سپس کسی که سرش رو به زمین است از پشت سر که به آسمان نگاه می کند می پرسد: خورشید و ماه چه رنگی هستند؟ و او پاسخ می دهد: قرمز و سفید دو رنگ. فرد زیر دوباره می پرسد: “کی گفته؟” بالایی می گوید: آلاله. بازی به همین ترتیب ادامه دارد. اما این بار فرد خمیده می ایستد و نفر دوم خم می شود و همان شعر را با یکدیگر رد و بدل می کنند. شعر فوق را بچه های تهرانی می خوانند; اما در آذربایجان این بازی “ده یا نه؟” اسمش هست یعنی چه چیزی در آسمان است؟ و به جای شعر قبلی این شعر را می خوانند: ده بار می روم یا نه؟ در آسمان چه خبر است؟(مروارید از بهشت)نه پرده (روی زمین چیست؟) پارمینجیقی. (مروارید زمینی). نه؟ (اسم شما چیست؟) کرخانا. (کارخانه؟) گوتی مانی میندیرداما. (پس مرا به صفحه نمایش برگردان.) در کرمانشاه نیز به زبان کردی محلی شعر می خوانند: نافع رافع، پشت رقه. (نان خشک پشتم خشک است). (2) جوجه (من رنگ زرد، من رنگ زرد). امشو دیدیم شبیه دیدیم. (امشب شب، شب مهتاب) سوردوتیه کی خسروه. (عروسی دختر کی خسروه) توضیحات: (1): خورشید چه رنگی است، یکی از قدیمی ترین بازی های ایران; اما شعر و نام بازی در مناطق مختلف ایران متفاوت است.(2): چغچغا گیاه زرد رنگی است که در دشت ماهیدشت کرمانشاه می روید و برای رنگرزی پشم از آن استفاده می شود. وقتی خشک می شود خش خش می کند و به همین دلیل به آن چیچارون می گویند.
